ای لحظه‌به‌لحظه در تماشای همه
دیروزی و امروزی و فردای همه
ای کاش مرا گلایه از بخت نبود
یک لحظه خیالم از خودم تخت نبود
ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
چشم همه چشمه‌های جوشان به خداست
باران، اثر نگاه دهقان به خداست
باز باران است، باران حسین‌بن‌علی
عاشقان، جان شما، جان حسین‌بن‌علی
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم
