چون کوفه که چهره‌ای پر از غم دارد
این سینه، دلی شکسته را کم دارد
الهی سینه‌ای ده آتش افروز
در آن سینه دلی، وآن دل همه سوز
به نام چاشنی‌بخش زبان‌ها
حلاوت‌سنج معنی در بیان‌ها...
در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَم‌اند
در مکتب عشق یک‌به‌یک هم‌قسم‌اند
یک کوه رشید داده‌ام ای مردم!
یک باغ امید داده‌ام ای مردم!
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند
خوش باد دوباره یادی از جنگ شده‌ست
دریاچۀ خاطرات خون‌رنگ شده‌ست
چون آينه، چشم خود گشودن بد نيست
گرد از دل بيچاره زدودن بد نيست
