تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بیحساب پیدا شد
هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد
از کوی تو ای قبلۀ عالم! نرویم
با دست تهی و دل پُر غم نرویم
میآیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفتمنزلی که سفرها در او گم است
تا برویم ریشهای چون تاک میخواهم که هست
نور میخواهم که هستی خاک میخواهم که هست
مدینه حسینت کجا میرود؟
اگر میرود، شب چرا میرود؟
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی