گریه بود اولین صدا، آری!
روز اول که چشم وا کردیم
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
روز، روز نیزه و شمشیر بود
ظهر داغ خون و تیغ و تیر بود
از سمت مدینه خبر آورد نسیمی
تا مژده دهد آمده مولود عظیمی
رفتی و این ماجرا را تا فصل آخر ندیدی
عبّاس من! دیدی امّا مانند خواهر ندیدی
هرچند، نامِ نیک، فراوان شنیدهایم
نامی، به با شکوهی زینب، ندیدهایم
سوارِ گمشده را از میان راه گرفتی
چه ساده صید خودت را به یک نگاه گرفتی