خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
مثل پرنده‌ای که بی‌بال و پر بماند
فرزند رفته باشد اما پدر بماند
کسی مانند تو شب‌ها به قبرستان نمی‌آید
بدون چتر، تنها، موقع باران نمی‌آید
فکر می‌کردم که قدری استخوان می‌آورند
بعد فهمیدم که با تابوت، جان می‌آورند
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
گفتم سر آن شانه گذارم سر خود را
پنهان کنم از چشم تو چشم تر خود را
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
