کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب
یک بار رسید و بار دیگر نرسید
پرواز چنین به بام باور نرسید
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد
قندیل و شمعدان و چراغان
آیینه و بلور و کبوتر
بیاور با خودت نور خدا را
تجلی‌های مصباح الهدی را
کوه آهسته گام برمی‌داشت
پیکر آفتاب بر دوشش
جاده مانده‌ست و من و اين سر باقى مانده
رمقی نيست در اين پيکر باقى مانده
