هان این نفس شمرده را قطع کنید
آری سر دل‌سپرده را قطع کنید
با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
آدم در این کرانه دلش جای دیگری‌ست
این خاک، کربلای معلای دیگری‌ست
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
اگر خدا به زمین مدینه جان می‌داد
و یا به آن در و دیوارها دهان می‌داد
