بنای دین که با معراج دستان تو کامل شد
به رسم تهنیت‌گویی برایت آیه نازل شد
قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
آورده‌ام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
مرا از حلقۀ غم‌ها رها کن
مرا از بند ماتم‌ها رها کن
همیشه خاک پای همسفرهاست
سرش بر شانۀ خونین‌جگرهاست
مرا بنویس باران، تا ببارم
یکی از داغداران... تا ببارم
نه پاره پاره پاره پیکرت را
نه حتّی مشتی از خاکسترت را
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
