ای دلنگران که چشمهایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
خورشید، گرمِ دلبری از روی نیزهها
لبخند میزند سَری از روی نیزهها
این آفتاب مشرقی بیکسوف را
ای ماه! سجده آر و بسوزان خسوف را
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم