ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
ای یکهسوار شرف، ای مردتر از مرد!
بالایی من! روح تو در خاک چه میکرد؟
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام
