ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
تابید بر زمین
نوری از آسمان
ای کاش مردم از تو حاجت میگرفتند
از حالت چشمت بشارت میگرفتند
هیچ کس نشناخت دردا! درد پنهان علی
چون کبوتر ماند در چاه شب افغان علی
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام