ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
یک بار رسید و بار دیگر نرسید
پرواز چنین به بام باور نرسید
اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد
«بشنو از نی چون حکایت میکند»
شیعه را در خون روایت میکند
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام