خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
