ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
عید آمده، هر کس پی کار خویش است
می‌نازد اگر غنی و گر درویش است
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
بُرونِ در بنه این‌جا هوای دنیا را
درآ به محفل و برگیر زاد عقبا را
حشمت از سلطان و راحت از فقیر بی‌نواست
چتر از طاووس، لیک اوج سعادت از هُماست
هر که راهی در حریم خلوت اسرار داشت
دل برید از ماسوا، سر در کمندِ یار داشت
