با آنکه دلم شکستۀ رنج و غم است
در راه زیارت تو، ثابتقدم است
اوقات شریف ما به تکرار گذشت
مانند همیشه کار از کار گذشت
آن را که ز دردِ دینش افسونی هست
در یاد حسین، داغ مدفونی هست
ای کاش مردم از تو حاجت میگرفتند
از حالت چشمت بشارت میگرفتند
میگریم از غمی که فزونتر ز عالَم است
گر نعره برکشم ز گلوی فلک، کم است