تا با حرم سبز تو خو میگیرم
در محضر چشمت آبرو میگیرم
من كیستم؟ کبوتر بیآشیانهات
محتاج دستهای تو و آب و دانهات
قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
هر زمانی که شهیدی به وطن میآید
گل پرپر شده در خاطر من میآید
آنجا که دلتنگی برای شهر بیمعناست
جایی شبیه آستان گنبد خضراست