سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
بیدل و خسته در این شهرم و دلداری نیست
غم دل با که توان گفت که غمخواری نیست
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
فکری به حال ماهی در التهاب کن
بابا برای تشنگی من شتاب کن