ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
شنیده بود که اینبار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
این چه خروشیست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
ای انتظارِ جاری ده قرن تا هنوز
بیتو غروب میشود این روزها هنوز