آواز حزین باد، پیغمبر کیست؟
خورشید، چنین سرخ، روایتگر کیست؟
بوده‌ست پذیرای غمت آغوشم
از نام تو سرشار، لبالب، گوشم
دریاب من، این خستۀ بی‌حاصل را
این از بد و خوب خویشتن غافل را
«بشنو از نی چون حکایت می‌کند»
شیعه را در خون روایت می‌کند
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
