ماه فرو ماند از جمال محمد
سرو نباشد به اعتدال محمد
این روزها که میگذرد، هر روز
احساس میکنم که کسی در باد...
این جزر و مدِ چیست که تا ماه میرود؟
دریای درد کیست که در چاه میرود؟
تن خاكی چه تصور ز دل و جان دارد؟
مگر این راه پر از حادثه پایان دارد؟
آن شب میان هالهای از ابر و دود رفت
روشنترین ستارهٔ صبح وجود رفت
صدایی به رنگ صدای تو نیست
به جز عشق نامی برای تو نیست
کريم السّجايا، جميل الشّيم
نبّى البرايا، شفيع الامم