ای عشق! کاری کن که درماندند درمانها
برگرد و برگردان حقیقت را به ایمانها
رود از جناب دریا فرمان گرفته است
یعنی دوباره راه بیابان گرفته است
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم
کسی که دیگر خود خدا هم، نیافریند مثال او را
چو من حقیری کجا تواند، بیان نماید خصال او را