ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
مصائب تو مگر از مسیح کمتر بود؟
چه قدر سهم دل آخرین پیمبر بود؟
قافله قافله از دشت بلا می‌گذرد
عشق، ماتم‌زده از شهر شما می‌گذرد
هنوز از جبهه می‌آید نسیم آشنای تو
خیال‌انگیز و رؤیایی عروج تا خدای تو
مدینه می‌روی آهسته از بقیع بپرس
که راز گم شدن قبر مادر ما چیست؟
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
آبی برای رفع عطش، در گلو نریخت
جان داد تشنه‌کام و به خاک آبرو نریخت
زمین ز بتکده‌ها پُر شده‌ست، ابراهیم!
دوباره دور تفاخر شده‌ست ابراهیم
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
