کاروان در کوفه | شعر هیأت

در سایۀ این حجاب نوری ازلی‌ست
هر چند زن است اما آواش جلی‌ست

محمدحسین ملکیان

نت‌های گریه‌دار

رباعی

غروب نیست خدایا چرا هلال دمیده؟
هلال را به سرِ نیزه وقت ظهر که دیده!

غلامرضا سازگار

غزل

کلامش سنگ‌ها را نرم می‌کرد
دلِ افسردگان را گرم می‌کرد

محمدرضا سهرابی‌نژاد

بانوی صبر

دوبیتی

کوفه میدان نبرد و سرِ نی سنگر توست
علمِ نصرِ خدا تا صف محشر، سر توست

غلامرضا سازگار

آتش مهر

غزل

قافله قافله از دشت بلا می‌گذرد
عشق، ماتم‌زده از شهر شما می‌گذرد

پروانه نجاتی

بهانه‌ها

غزل

مسافرم من و گم کرده کوکب اقبال
نه شوق بدرقه دارم، نه شور استقبال

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

غزل‌مثنوی

تمام همهمه‌ها غرق در سکوت شدند
خروش گریۀ او شهر را تکان می‌داد

محمدمهدی خانمحمدی

هیاهو

قطعه

به دست باد دادی عاقبت زلف پریشان را
و سر دادند بی‌تو تارها آهنگ هجران را

سیدمحمد بابامیری

عقیق شکسته

غزل

آن روز که شهر از تو پر غوغا بود
در خشمِ تو هیبت علی پیدا بود

محمدعلی مجاهدی

ایستاده باید مرد

رباعی

خبر پیچید تا کامل کند دیگر خبرها را
خبر داغ است و در آتش می‌اندازد جگرها را

سیدعلی‌اصغر صالحی

حدود ساعت سه

غزل