ای دل سوختگان شمع عزای حرمت
اشک ما وقف تو و کربوبلای حرمت
ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
چون آسمان کند کمر کینه استوار
کشتی نوح بشکند از موجۀ بحار
کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستیست لطف جاری او
چه رازی از دل پاکت شنیدند؟
درون روح بیتابت چه دیدند؟
کربلا را میسرود اینبار روی نیزهها
با دو صد ایهام معنیدار، روی نیزهها
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
جاری استغاثهها ای اشک!
وقت بر گونهها رها شدن است
سلام ما به حسین و سفیر عطشانش
که در اطاعت جانان، گذشت از جانش