یا علی گفتم همه درها به رویم باز شد
یا علی گفتم، چه شیرین شعر من آغاز شد
آرامشی به وسعت صحراست مادرم
اصلاً گمان کنم خودِ دریاست مادرم
دستی كه طرح چشم تو را مست میكشید
صد آسمان ستاره از آن دست میكشید
تا برویم ریشهای چون تاک میخواهم که هست
نور میخواهم که هستی خاک میخواهم که هست
یا علی! این کیست میآید شتابان سوی تو؟
با قدی رعنا و بازویی چنان بازوی تو؟
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی
دستهایت را که در دستش گرفت آرام شد
تازه انگاری دلش راضی به این اسلام شد