ای لحظهبهلحظه در تماشای همه
دیروزی و امروزی و فردای همه
ای کاش مرا گلایه از بخت نبود
یک لحظه خیالم از خودم تخت نبود
میگریم از غمی که فزونتر ز عالَم است
گر نعره برکشم ز گلوی فلک، کم است
پیش چشمم تو را سر بریدند
دستهایم ولی بیرمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
چشم همه چشمههای جوشان به خداست
باران، اثر نگاه دهقان به خداست
روز عاشوراست
کربلا غوغاست
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم