انبوه تاول بر تنت سر باز کرده
این هم نشان دیگری از سرفرازیست
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
قندیل و شمعدان و چراغان
آیینه و بلور و کبوتر
افتاده بود در دل صحرا برادرش
مانند کوه، یکه و تنها، برادرش
کوه آهسته گام برمیداشت
پیکر آفتاب بر دوشش
من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم
جاده ماندهست و من و اين سر باقى مانده
رمقی نيست در اين پيکر باقى مانده