چیست این چیست که از دشت جنون میجوشد؟
گل به گل، از ردِ این قافله خون میجوشد
میآیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفتمنزلی که سفرها در او گم است
چه خوش باشد که راه عاشقی تا پای جان باشد
خصوصاً پای فرزند علی هم در میان باشد
عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست
زره پوشیده از قنداقه، بیشمشیر میآید
شجاعت ارث این قوم است، مثل شیر میآید