ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
در آن میان چو خطبهٔ حضرت، تمام شد
وقت جوابِ همسفران بر امام شد
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
تشنهٔ عشقیم، آری، تشنه هم سر میدهیم
آبرویی قدر خون خود، به خنجر میدهیم
شبی که صبح شهادت در انتظار تو بود
جهان، مسخّر روح بزرگوار تو بود
کعبه، یک زمزم اگر در همه عالم دارد
چشم عشّاق تو نازم! که دو زمزم دارد