آن را که ز دردِ دینش افسونی هست
در یاد حسین، داغ مدفونی هست
صلاة ظهر شد، ای عاشقان! اذان بدهید
به شوق سجده، به شمشیر خود امان بدهید
اشکها! فصل تماشاست امانم بدهید
شوقِ آیینه به چشم نگرانم بدهید
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
