رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد
از کوی تو ای قبلۀ عالم! نرویم
با دست تهی و دل پُر غم نرویم
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
