چون غنچۀ گل، به خویش پیچید، علی
دامن ز سرای خاک، برچید علی
با کعبه وداع آخرین بود و حسین
چون اهل حرم، کعبه غمین بود و حسین
اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم
نه تنها سر، برایت بلکه از سر بهتر آوردم
بر دامن او، گردِ مدارا ننشست
سقّا، نفسی ز کار خود وا ننشست