چون کوفه که چهره‌ای پر از غم دارد
این سینه، دلی شکسته را کم دارد
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
یک کوه رشید داده‌ام ای مردم!
یک باغ امید داده‌ام ای مردم!
خوش باد دوباره یادی از جنگ شده‌ست
دریاچۀ خاطرات خون‌رنگ شده‌ست
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
حسین، کشتهٔ دیروز و رهبر روز است
قیام اوست که پیوسته نهضت‌آموز است
چون آينه، چشم خود گشودن بد نيست
گرد از دل بيچاره زدودن بد نيست
دنیاست چو قطره‌ای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟
