گل کرده در ردیف غزلهای ما حسین
شوری غریب داده به این بیتها حسین
ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
پروندۀ جرم مستند را چه کنم؟
شرمندگی الی الابد را چه کنم؟
در شور و شر حجاز تنهاست علی
در نیمهشبِ نماز تنهاست علی
آن جانِ جهانِ جود برمیگردد
ـ بر اجدادش درود ـ برمیگردد
هنوز ماتم زنهای خونجگر شده را
هنوز داغ پدرهای بیپسر شده را
زمین از برگ، برگ از باد، باد از رود، رود از ماه
روایت کردهاند اردیبهشتی میرسد از راه
ما را نمانده است دگر وقت گفتگو
تا درد خویش با تو بگوییم موبهمو
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام