مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
رساندهام به حضور تو قلب عاشق را
دل رها شده از محنت خلایق را
آقا سلام بر تو و شام غریب تو
آقا سلام بر دل غربت نصیب تو
گرچه تا غارت این باغ نماندهست بسی
بوی گل میرسد از خیمۀ خاموش کسی
تو را در کجا، در کجا دیده بودم؟
تو را شاید آن دورها دیده بودم...
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟
در ساحل جود خدا باران گرفته
باران نور و رحمت و احسان گرفته
سیلاب میشویم و به دریا نمیرسیم
پرواز میکنیم و به بالا نمیرسیم