گر چه از غم، شکسته بالِ من است
اشک من شاهد ملالِ من است
دل سراپردۀ محبت اوست
دیده آیینه‌دار طلعت اوست...
دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد
چشم دل باز کن که جان بینی
آن‌چه نادیدنی‌ست آن بینی
دل و جانم فدای حضرت دوست
نی، فدای گدای حضرت دوست
با حضورت ستاره‌ها گفتند
نور در خانهٔ امام رضاست
