گر چه از غم، شکسته بالِ من است
اشک من شاهد ملالِ من است
ای دوای درون خستهدلان
مرهم سینۀ شکستهدلان
غصه آوردهام، غم آوردم
باز شرمندهام کم آوردم
با حضورت ستارهها گفتند
نور در خانهٔ امام رضاست
روزههایم اگرچه معیوب است
رمضان است و حال من خوب است
باز گویا هوای دل ابریست
باز درهای آسمان باز است