بهارا! حال زارم را بگویم؟
دل بی برگ و بارم را بگویم؟
شنیدم ره‌نوردان محبت
شدند آیینه‌گردان محبت
خداوندا به ذات کامل خویش
به دریاهای لطف شامل خویش
خدایا رحمتی در کار من کن
به لطف خود هدایت یار من کن
الهی سینه‌ای ده آتش افروز
در آن سینه دلی، وآن دل همه سوز
خداوندا در این دیرینه منزل
دری نشناختم غیر از در دل
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
علی آن صبح صادق، آن شب قدر
علی شرح «اَلَم نَشرَح لَک صَدر»
