حسین عباس‌پور | شعر هیأت

وا عطش...

آتش زد بر خیمه‌ها عطش
شد هر آه بی صدا عطش

حضرت علی اصغر علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر اول)

نوحه

بی‌تاب شهادت

سر تا پایش مجتبی شده
روحش از جسمش جدا شده

حضرت قاسم علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر اول)

نوحه

بابا می‌گوید بیا

افتاده بی‌کس عمو چرا
بر روی خاک و به خون رها

حضرت عبدالله علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر اول)

نوحه

دو قربانی زینب

لبریز از ایمان و باورند
از نسل سرو و صنوبرند

جوانان حضرت زینب علیهاالسلام

بدم الحسین (دفتر اول)

نوحه

خطبه‌خوان خرابه

آشفته شد خواب کوفیان
طوفان کرده طفل نیمه‌جان

حضرت رقیه علیهاالسلام

بدم الحسین (دفتر اول)

نوحه

کاروانِ کربلا رسید

از آسمان این نوا رسید
نغمۀ یا لیتنا رسید

ورود کاروان به کربلا

بدم الحسین (دفتر اول)

نوحه

وضوی خون

در دل جز آهی نمانده است
پشت و پناهی نمانده است

مسلم بن عقیل علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر اول)

نوحه

از همه دل‌رحم‌تر...

قلب مرا نرم کرد، دیدۀ بارانی‌ام
تر شده سجاده از اشک پشیمانی‌ام

مناجات

مواهب (دفتر دوم)

غزل

عطر ربنا

حس می‌شود همواره عطر ربنا از تو
آکنده شد زندان هارون از خدا از تو

امام کاظم علیه‌السلام

حداقل

غزل

اشک علی

دلی سوز صدایت را نفهمید
مسلمانی، خدایت را نفهمید

حضرت فاطمه علیهاالسلام

لبخندهای نیمه‌جان

دوبیتی

بعد مدت‌ها...

سکه‌ها ایمانشان را برد، بیعت‌ها شکست
یک به یک سردارها رفتند قیمت‌ها شکست

امام حسن مجتبی علیه‌السلام

حداقل

غزل

تو را زمانه نفهمید

در آن نگاه عطش‌دیده روضه جریان داشت
تمام عمر اگر گریه گریه باران داشت

امام سجاد علیه‌السلام

غزل

تو را رها نکنم

خراب جرعه‌ای از تشنگی سبوی من است
که بی‌قرارِ شبیهت شدن گلوی من است

امام حسین علیه‌السلام

حداقل

غزل

دلم از نور لبریز است

به ظاهر زائرم اما زیارت را نمی‌فهمم
من بیچاره لطف آشکارت را نمی‌فهمم

امام رضا علیه‌السلام

حداقل

غزل

اسرار جهان...

در مطلع شعر تو نچرخانده زبان را
لطف تو گرفت از من بیچاره امان را

امام صادق علیه‌السلام

آخرین حرم

غزل