شام غریبان | شعر هیأت

غروب و غم و دود و آتش و آه
سکوت و شب و بغض و اشک و نگاه

حسن بیاتانی

بدم الحسین (دفتر سوم)

زمزمه

شب است و دشت، هیاهوی مبهمی دارد
ستاره‌سوخته‌ای، صحبت از غمی دارد

محمدجواد غفورزاده

این حسین کیست؟ (جلد اول)

غزل

از عشق بپرسید، که با یار چه کردند؟
با آن قد و بالای سپیدار، چه کردند

سارا جلوداریان

این حسین کیست؟ (جلد سوم)

غزل

پس از شام غریبان یاد یاری ماند و من ماندم
فروغ دیدۀ شب‌زنده‌داری ماند و من ماندم

محمدجواد غفورزاده

این حسین کیست؟ (جلد دوم)

غزل

خاک بلا، شد مثل دریای خون
آسمونا، تار و تیره، لاله‌گون

محمدرضا رضایی

بدم الحسین (دفتر دوم)

زمینه

غصه‌های من بی‌پایان
شد در این شام غریبان

محمدرضا رضایی

بدم الحسین (دفتر اول)

دودمه

فضا که بوی خون گرفت، زمین و آسمون گرفت
دیگه نمی‌دیدم تو رو من از روی تل

یوسف رحیمی

بدم الحسین (دفتر اول)

واحد

گردیده صحرا پر از شرار
گل‌ها گریزان به روی خار

حسین عباس‌پور

بدم الحسین (دفتر اول)

نوحه

تُو خیمه‌ها شعله‌ور آتیشه
انگاری که نوحه‌گر آتیشه

رضا خورشیدی‌فرد

بدم الحسین (دفتر اول)

زمینه

ستار‌ه‌ها سرگرم اشک و آه
که افتاده خورشید تو قتلگاه

محمدرضا رضایی

بدم الحسین (دفتر اول)

زمزمه

خزان پژمرد باغ آرزو را
«گلی گم کرده‌ام می‌جویم او را»

عباس شاه‌زیدی

دوبیتی‌های من عین لهوف است

دوبیتی

پرده برمی‌دارد امشب، آفتاب از نیزه‌ها
می‌دمد یک آسمان خورشید ناب از نیزه‌ها

سعید بیابانکی

چقدر پنجره

غزل