به زیر تیغ نداریم مدعا جز تو
شهید عشق تو را نیست خونبها جز تو
با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی
تا آسمانت را کمی در بر بگیرد
یک شهر باید عشق را از سر بگیرد
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست
کی رفتهای ز دل که تمنا کنم تو را
کی بودهای نهفته که پیدا کنم تو را