پشیمانم که راه چاره بر روی شما بستم
سراپا حیرتم! از خویش میپرسم چرا بستم؟
بی تو چگونه میشود از آسمان نوشت؟
از انعکاس سادۀ رنگینکمان نوشت؟
امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
دلم امشب گدای سامرّاست
از تو غیر از تو را نخواهم خواست
تا حضور تو، دلِ خسته مسافر شده است
توشه برداشته از گریه و زائر شده است
بهنام آنکه جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت
همپای خطر همسفر زینب بود
همراز نماز سحر زینب بود