تنت از تاول جانسوز شهادت پر بود
سینهات از عطش سرخ زیارت پر بود
زخمی شکفته، حنجرهای شعلهور شدهست
داغ قدیمی من از آن تازهتر شدهست
نرسد اگر به على كسى، به كجا رود؟ به كجا رسد؟
به خدا قسم كه اگر كسى، به على رسد، به خدا رسد
دل غریب من از گردش زمانه گرفت
به یاد غربت زهرا شبی بهانه گرفت