بیان وصف تو در واژهها نمیگنجد
چرا که خواهر صبری و دختر نوری
ز رویت نه تنها جهان آفریدند
به دنبال تو کهکشان آفریدند...
گفتیم وقت شادی و وقت عزا، حسین
تنها دلیل گریه و لبخند ما حسین
هنگام سپیده بود وقتی میرفت
از عشق چه دیده بود وقتی میرفت؟
کیسههای نان و خرما خواب راحت میکنند
دستهای پینهدارش استراحت میکنند
اینان که به شوق تو بهراه افتادند
دلسوختگان صحن گوهرشادند