بیان وصف تو در واژهها نمیگنجد
چرا که خواهر صبری و دختر نوری
دیشب میان پنجرهها صحبت تو بود
حرف از دل غریب من و غیبت تو بود
گر بر سر نفس خود امیری، مردی
ور بر دگری نکته نگیری، مردی
چشمم به هیچ پنجره رغبت نمیکند
جز با ضریح پاک تو صحبت نمیکند
به روزگار سیاهی که شب حصار نداشت
جهان جزیرۀ سبزی در اختیار نداشت
ای عشق! ای پدیدۀ صنع خدا! علی!
ای دست پرصلابت خیبرگشا! علی!
اینان که به شوق تو بهراه افتادند
دلسوختگان صحن گوهرشادند