میرسد پروانهوار آتشبهجانِ دیگری
این هم ابراهیمِ دیگر در زمانِ دیگری!
علی را ذاتِ ایزد میشناسد
اَحد را درکِ احمد میشناسد
هزار حنجره فریاد در گلویش بود
نگاه مضطرب آسمان به سویش بود
پا گرفته در دلم، آتشی پنهان شده
بند بندم آتش و سینه آتشدان شده
از روی توست ماه اگر اینسان منوّر است
از عطر نام توست اگر گل، معطّر است
با حسرت و اشتیاق برمیخیزد
هر دستِ بریده، باغ برمیخیزد
مردان غیور قصّهها برگردید
یک بار دگر به شهر ما برگردید