ماه پیش روی ماهش رخصت تابش نداشت
ابر بی لطف قنوتش برکت بارش نداشت
جرعه جرعه غم چشید و ذره ذره آب شد
آسمان شرمنده از قدّ خم مهتاب شد
این روزها چقدر شبیه ابوذرند
با سالهای غربت مولا برادرند
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
به رغم سیلی امواج، صخرهوار بایست
در این مقابله چون کوه استوار بایست!
هشدار! گمان بینیازی نکنیم
با رنگ و درنگ، چهرهسازی نکنیم