در عشق دوست از سر جان نیز بگذریم
در یک نفَس ز هر دو جهان نیز بگذریم
ما دل برای دوست ز جان برگرفتهایم
چشم طمع ز هر دو جهان برگرفتهایم...
پیوستگان عشق تو از خود بریدهاند
الفت گرفته با تو و از خود رمیدهاند
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
به رغم سیلی امواج، صخرهوار بایست
در این مقابله چون کوه استوار بایست!