تماشا کن تکان شانهها را
حکایت کن غم پروانهها را
آوای نسیم و باد و باران
آهنگ قشنگ آبشاران
کاش تا لحظۀ مردن به دلم غم باشد
محفل اشک برای تو فراهم باشد
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
در سینه اگرچه التهابی داری
برخیز برو! که بخت نابی داری