میرسد پروانهوار آتشبهجانِ دیگری
این هم ابراهیمِ دیگر در زمانِ دیگری!
ز رویت نه تنها جهان آفریدند
به دنبال تو کهکشان آفریدند...
به نام خداوند بالا و پست
كه از هستیاَش هست شد، هر چه هست...
به روزگار سیاهی که شب حصار نداشت
جهان جزیرۀ سبزی در اختیار نداشت
ای عشق! ای پدیدۀ صنع خدا! علی!
ای دست پرصلابت خیبرگشا! علی!
ای بسته به دستِ تو دل پیر و جوانها
ای آنکه فرا رفتهای از شرح و بیانها
با حسرت و اشتیاق برمیخیزد
هر دستِ بریده، باغ برمیخیزد